Dries Verhoeven brengt in zijn performance The NarcoSexuals een knappe ambivalentie aan. Voortdurend confronteert de installatie je vernuftig met je eigen vooroordelen […] Momenten van schoonheid en droefheid wisselen elkaar naadloos af."

Herien Wensink in de Volkskrant (16 mei 2022)Lees hier de recensie

De nieuwe installatie van Dries Verhoeven doet theatraler en dramatischer aan dan ik gewend ben in zijn werk. Laverend tussen peepshow en de re-enactment van een avondje seksen met een Grindr-date, ontstaat er een wonderlijk spel van blikken naar binnen en naar buiten.

Fransien van der Putt in de Theaterkrant (13 mei 2022)Lees hier de recensie

Verhoeven wil met The NarcoSexuals een openbaar gesprek op gang brengen rondom de betekenis van chemseks, seks onder invloed van drugs, een fenomeen dat vooral onder homoseksuele mannen populair is. Maar zijn bedoelingen zijn breder: hij wil het ook hebben over de relatie tussen lust en intimiteit, en over het feit dat waar de homobeweging vroeger juist zichtbaar wilde zijn, de chemseks-scene vooral in het verborgene floreert.

Hein Janssen van de Volkskrant bezocht Dries Verhoeven in de Studio in Almere en interviewde hem tijdens de voorbereidingen voor The NarcoSexuals (12 mei 2022)Lees hier het interview

The NarcoSexuals is tegelijkertijd bevrijdend en ongemakkelijk in de manier waarop het taboes inzichtelijk maakt.

Sander Janssens in NRC (14 mei 2022)Lees hier het artikel

"The NarcoSexuals is een vivisectie op de onderbuik van deze tijd. We kijken even onder de gladde oppervlakte, voorbij de wereld waarin we allemaal gezonde, goed presterende, verstandige mensen moeten zijn. Het gaat dieper, naar dat gebied van groeiend ongemak, waar een gedrogeerd lichaam naar het geluk zoekt, balancerend tussen waanzin en waarde.”

Een interview door Jowi Schmitz (Trouw) met Dries Verhoeven tijdens de repetities van The NarcoSexuals (12 mei 2022)Lees hier het interview

Verhoeven zag chemsex tijdens corona een vlucht nemen. “De vele restricties hadden een ander effect op gezinnen dan op single homomannen die al een geschiedenis van restricties achter zich hebben.” In de nagebouwde sociale huurwoning zijn geen restricties.

Lorianne van Gelder (Het Parool) interviewde Dries Verhoeven tijdens het maakproces van The NarcoSexuals (10 mei 2022)Lees hier het interview

Het is razend knap hoe Verhoeven en zijn performers een seksuele uitspatting die normaal geen daglicht verdraagt, in het publieke domein brengen en navoelbaar maken. Zonder moreel oordeel, maar met vragen over de noodzaak ervan.

Marijn v/d Jagt in De Groene (28 sept 2022)

Als toeschouwer ben je voyeur bij deze ongelofelijke orgie van geilheid, intimiteit en eenzaamheid. (…) Wat ons betreft het beste theater van het jaar.

Filip Tielens in De Standaard (19 april 2023)Lees hier de recensie

Altijd is het werk van Dries Verhoeven een oefening in meervoudig denken (...) En als er één ding is dat het neoliberalisme niet tolereert, is het meervoudigheid: identiteiten die niet te catalogiseren, te controleren en dus te vermarkten zijn. Kijken naar The NarcoSexuals is kijken naar een vorm van vrijheid die niets te maken heeft met individueel hedonisme, maar alles met een verzet tegen een collectieve zelfdisciplinering. 

Evelyne Coussens in De Morgen (21 april 2023)Lees hier de recensie

Verhoeven laat de menselijkheid en het verlangen achter de extremen zien, en weet te confronteren en te ontroeren, zonder té expliciet te zijn.

Simon Baetens in Etcetera (24 april 2023)Lees hier de recensie