Alles moet weg
Sinds de introductie van zelfscankassa’s neemt winkeldiefstal toe. Het inspireerde Dries Verhoeven tot het onderzoeken van de morele fricties van onze laat-kapitalistische samenleving. Hij ging in gesprek met 24 mensen die af en toe iets ‘vergeten’ te betalen, met dieven in detentie en met hen die diefstal beschouwen als een vorm van politiek verzet. De proletarische shoppers en zelfverklaarde Robin Hoods werden uitgenodigd zichzelf en de wereld waarin ze opereren te onderzoeken.
Tussen de brokstukken van de vrije markt ontdekte hij een groep cynische consumenten die het opportunisme van hun economische leefomgeving hebben geïnternaliseerd; waarom deugdzaam zijn als de wereld naar de knoppen gaat? Maar, net als de supermarkt tonen deze mensen zich voor de bühne vaak voorbeeldig, ethiek is meer een kwestie van imago.
‘Alles moet weg’ is een levende installatie die zes uur per dag doorlopend kan worden bezocht. In een galerie staat een replica van een supermarktgang, uitgerust met een groot aantal cctv camera’s. Een performer, gekleed in sneeuwwitje kostuum en varkensmasker, belichaamt de neoliberale consument. Isadora Tomasi, Annica Muller en Rosie Sommers spelen afwisselend. Bezoekers kunnen om de installatie lopen, tussen de producten naar binnen kijken, of via schermen de gebeurtenissen in de supermarkt volgen. Als surveillanten in een panopticum observeren zij het ‘verdachte subject’. In de verdediging van haar eigen gedrag fileert zij de contradicties van haar economische leefomgeving. De tekst is gebaseerd op de interviews met ervaringsdeskundigen en op de woorden van Jean Genet, Karl Marx, Ruben Östlund, Rachel Shteir, Mathild Clerc-Verhoeven en Slavoj Žižek.
Sinds de introductie van zelfscankassa’s neemt winkeldiefstal toe. Het inspireerde Dries Verhoeven tot het onderzoeken van de morele fricties van onze laat-kapitalistische samenleving. Hij ging in gesprek met 24 mensen die af en toe iets ‘vergeten’ te betalen, met dieven in detentie en met hen die diefstal beschouwen als een vorm van politiek verzet. De proletarische shoppers en zelfverklaarde Robin Hoods werden uitgenodigd zichzelf en de wereld waarin ze opereren te onderzoeken.
Tussen de brokstukken van de vrije markt ontdekte hij een groep cynische consumenten die het opportunisme van hun economische leefomgeving hebben geïnternaliseerd; waarom deugdzaam zijn als de wereld naar de knoppen gaat? Maar, net als de supermarkt tonen deze mensen zich voor de bühne vaak voorbeeldig, ethiek is meer een kwestie van imago.
‘Alles moet weg’ is een levende installatie die zes uur per dag doorlopend kan worden bezocht. In een galerie staat een replica van een supermarktgang, uitgerust met een groot aantal cctv camera’s. Een performer, gekleed in sneeuwwitje kostuum en varkensmasker, belichaamt de neoliberale consument. Isadora Tomasi, Annica Muller en Rosie Sommers spelen afwisselend. Bezoekers kunnen om de installatie lopen, tussen de producten naar binnen kijken, of via schermen de gebeurtenissen in de supermarkt volgen. Als surveillanten in een panopticum observeren zij het ‘verdachte subject’. In de verdediging van haar eigen gedrag fileert zij de contradicties van haar economische leefomgeving. De tekst is gebaseerd op de interviews met ervaringsdeskundigen en op de woorden van Jean Genet, Karl Marx, Ruben Östlund, Rachel Shteir, Mathild Clerc-Verhoeven en Slavoj Žižek.
Video
Pers
“Een indrukwekkende allegorie van het moderne kapitalisme...De zorgvuldigheid grenst aan perfectie. Het publiek staat er bitter bij te grinniken.”
Javier López Piñón in Theaterkrant (8 juni 2024)Lees hier de recensie
“IJzersterke nieuwe theatrale installatie... De monoloog houdt het midden tussen een bekentenis en een aanklacht, en plaatst de toeschouwer in de complexe dubbelrol van begripvolle biechtvader en strenge surveillant.”
Dana Linssen in NRC (12 juni 2024)Lees hier de recensie
“We worden cynisch en opereren moreel dubieus, net als het ons omringende systeem.”
Marijn van der Jagt in de Groene Amsterdammer (5 juni, 2024)Lees hier het artikel
“Alles moet weg zit waanzinnig goed in elkaar. Dries Verhoeven behandelt grote morele kwesties aan de hand van een alledaagse ervaring.”
Ianthe Mosselman in Parool (15 juni 2024)Lees hier de recensie
In een ontgoochelde maatschappij zijn er steeds meer mensen met een fluïde moraal.
IMPAKT Festival 2024: DEAL WITH ITLess hier het interview
Performance tekst
Credits
concept: Dries Verhoeven
performance: Isadora Tomasi, Rosie Sommers, Annica Muller
dramaturgie: Hellan Godee, Miguel Melgares
geluidsontwerp: i.s.m. Isadora Tomasi
geluidsmontage: Peer Thielen
regieassistentie: Didi Kreike
bouw installatie: Niklas van Woerden
ondertiteling: Casper Wortmann
hoofd techniek: Roel Evenhuis
communicatie: Esra Merkel
productie: Ellen van Bunnik (’n More), Jitske Weijand